Ekspozycja zorganizowana została przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Muzeum Okręgowe w Toruniu, w kooperacji z Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy z okazji przypadającej w 2025 roku setnej rocznicy urodzin zmarłego przed trzema laty artysty malarza Stefana Gierowskiego, wybitnego przedstawiciela współczesnej awangardy malarskiej, określanego mianem klasyka polskiej nowoczesności – doktora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Wystawę otwiera praca Skład żelastwa z 1955 roku, w której malarz stosował postkubistyczną rytmizację formy oraz uproszczenia zaczerpnięte z kręgu sztuki naiwnej. Około 1957 roku artysta porzucił figurację na rzecz malarstwa niefiguratywnego, które stało się głównym obszarem jego zainteresowań.

Pod koniec lat 50. XX wieku Stefan Gierowski rozpoczął poszukiwania nowej formuły obrazu malarskiego, pozbawionego treści, poza tymi, jakie niesie działanie koloru, zaprzestając jednocześnie nadawania obrazom literackich tytułów i oznaczając je konsekwentnie przestrzeganą rzymską numeracją.

„Przez harmonię koloru chcę działać na psychikę widza w sposób uspakajający. Przez odrzucenie wszystkiego, co wydaje mi się zbędne, pragnę doprowadzić do tego, aby mój odbiorca chciał wracać do nastroju, jaki wywołał w nim obraz” – mówił już w 1957 roku na łamach „Stolicy”. Uważał bowiem, że „abstrakcja […] musi coś wyrażać. Nie przedstawiać, ale właśnie wyrażać”. O wywoływaniu nastroju mówił także w 1978 roku na łamach „Tygodnika Kulturalnego”: „Chodziło mi o tworzenie materii czysto malarskiej, oddziałującej poprzez znak malarski, o stworzenie iluzji przestrzeni. A przestrzeń budują tu światło i barwa. Poprzez nie chcę przekazywać jakiś nastrój”.

Wernisaż: 21 maja 2025 r., godzina 17.00 / Wstęp na wernisaż jest bezpłatny.
Termin: 22 maja – 12 października 2025 roku