Czasem już nie da się iść spokojnie – człowiek zatrzymuje się, bo widzi lub słyszy coś, w co trudno uwierzyć. „Normalne to to nie jest” – myśli sobie, nie podejrzewając, że ktoś inny właśnie patrzy na niego i myśli dokładnie to samo.

Świat się zmienia. Słowa zyskują nowe znaczenia, stare odchodzą w zapomnienie. Zimą chodzimy z gołymi kostkami – bo tak ładniej, choć chłodniej. Wyrzucamy rzeczy, które można naprawić. Zimy bez śniegu stały się normą, a na pustyni zalewa miasta. Powiedzieć coś niewłaściwego to ryzyko – zaraz ktoś poprawi, że tak nie wolno. Kiedyś były wspomnienia, dziś wszędzie mówi się o traumach.

Mamy nowy program. Śmieszny, a może i mądry. Premierowy. Naszym zdaniem – całkiem normalny.

Zapraszamy na „Normalne to to nie jest”.